„Tworzysz sytuację, która teoretycznie może doprowadzić do załamania całego systemu, jeśli przęłowisz na szczycie łańcucha pokarmowego i zakwaszasz na dnie łańcucha pokarmowego.” (Sofina Carl)
Bez wątpienia, rybacy przęłowią oceany w poszukiwaniu dużych ryb. Rozległe, niezgłoszone połowy, które są praktycznie niemożliwe do śledzenia, szkodzą łańcuchowi pokarmowemu, populacji oceanu i samemu wodzie, która staje się coraz mniej odpowiednia dla życia ryb każdego dnia (zdrowa populacja ryb utrzymuje wodę czystą poprzez różnorodne procesy biologiczne).
Ponad miliard ludzi na całym świecie, głównie z Chin, Wietnamu, Japonii, Mjanmy oraz Mjanmy, w dużej mierze polega na owocach morza w swojej diecie. Najbardziej popularnymi owocami morza są krewetki, łosoś, tuńczyk oraz wiele innych ryb ościennych (takich jak ostrygi, małże, ślimaki, kraby, rakowce, małże, przegrzebki, przekąski, kolenie, ryby piła, jesiotry, płaszczki, płaszczki, itp.). Alaski pollok jest najbardziej popularnym owocem morza na świecie.
Ilość spożywanego owocu morza wzrosła o około dwukrotnie w ciągu ostatnich 50 lat. Według danych FAO z 2016 roku, między 1960 a 2013 rokiem, roczne spożycie owoców morza wzrosło z 10 kg do 20 kg. W 2014 roku przewidywano, że na całym świecie wyprodukowano 167 miliardów ton owoców morza (78% z rybołówstwa i 22% z źródeł akwakultury).
Gatunki zagrożone i koniec życia:
Przełowienie przez ostatnie kilka dziesięcioleci miało zgubne konsekwencje dla populacji fitoplanktonu, korali i żółwi, a także dla całego łańcucha pokarmowego. Wiele istotnych gatunków ryb, takich jak dorsz z Wielkich Banków i tuńczyk błękitnopłetwy, doznało redukcji w wyniku przęłowienia i szkodliwych metod połowowych. Co roku ogromna liczba ssaków morskich — szczególnie rekinów, żółwi i ptaków morskich — jest polowana. Rekiny należą do wielu gatunków klasyfikowanych jako zagrożone, takich jak żółw skórzasty Dermochelys coriacea i wysoce zagrożony Cephalorhynchus hectori maui.
Przetrzebienie pojedynczego gatunku:
Ludzie nie lubią spożywać żadnego rodzaju ryb, owoców morza ani żółwi. Docelowymi gatunkami są te, które są przetrzebione, ponieważ znajdują się wśród niewielu, które cieszą się stałym popytem. Nieprzeglądane ryby nie mogą przetrwać ze względu na zakłócenie łańcucha pokarmowego spowodowane przęłowieniem docelowych gatunków.
Brak zasad i przepisów:
W ostatnich latach wskaźnik nadmiernego wykorzystania przekroczył 10 procent wyłącznie z powodu niewystarczających regulacji połowowych i technik połowowych. Grupa środowiskowa o nazwie MedReAct, skrót od Mediterranean Recovery Action, opublikowała raport, w którym opisano zły stan Morza Śródziemnego i obarczono winą bezczynność polityczną, brak praw i luźne egzekwowanie w Europie.
Sieci trałowe, które są przeciągane przez duże, ciężkie sieci, które uwięzają ryby na swojej drodze, stanowią poważne zagrożenie zarówno dla drobnych rybaków, jak i populacji ryb. Niszczą siedliska głębinowych zwierząt, nieodwracalnie szkodząc zbiorowiska gąbek, rafy koralowe i inne ekosystemy. Trałowanie, z drugiej strony, jest praktycznie bezwartościowe, ponieważ łapie młode ryby, ryby niedopuszczalnej wielkości, oraz niepożądane ryby. Rząd maltański,
Zanieczyszczenie plastikiem:
Według corocznego raportu UZS z 2015 roku w Morzu Śródziemnym znajdowało się lub dryfowało ponad trzy tysiące ton plastiku. Ptaki morskie spożywają nieprzyswajalny plastik, co prowadzi do zmniejszenia przestrzeni w żołądku, niedożywienia, a ostatecznie śmierci. Największym celem turystów i wędkarzy jest Morze Śródziemne. Podczas corocznej konferencji "Nasze Ocean" w 2017 roku rząd Malty wprowadził kilka skutecznych kroków mających na celu zmniejszenie zanieczyszczenia plastikiem, obejmujących turystów, rybaków i przemysł recyklingu plastiku.
Alternatywny stres oceaniczny:
Hodowla i uprawa określonych gatunków ryb w wodzie jest znana jako akwakultura. Jeśli chodzi o ochronę zagrożonych gatunków i dostarczanie rocznie około siedmiu milionów do trzydziestu trzech milionów ton jadalnych ryb, aby zaspokoić rosnące zapotrzebowanie na ryby i zregenerować poziomy zasobów, akwakultura jest darem niebios. Akwakultura rośnie w tempie 6% rocznie, ponieważ jest to tani źródło owoców morza (FAO).